“Güneş küsmüş, şavkımıyor ah sensiz, zerdali güzeli gözlerinle bak bana!"

Afedersiniz! Muafiyet sınavı hakkında bir bilginiz var mı acaba? / Kızın, sorduğu soruya bak! Ne bilmek gerekiyor ki? Sınava girip çıkacağız, geçersek İngilizce’den muaf olacağız işte, hayret birşey! (İç sesim böyle demişti onu ilk gördüğümde) / “Kirvem bu yıl bu dağlarda aman..” / Kızılırmak’tan değil mi? Ben de çok severim. (O günden sonra yanında hiç çekinmeden istediğim an türkü söyleyebileceğimi anlamıştım. :)) / Bu soyut resim çalışmalarına “Özgür Fillerin Dansı” diyelim. / Kantinde olay var, biz de gidelim mi? / Kabak tatlısı ile ekmek yersem kilo alabilir miyim? / Bayramda bizimle Lüleburgaz’a gelir misin? / Annem kahvaltı için mekitsa yapmış. / Ne? Machintosh mu? (Bir zamanların en büyük esprisiydi bizim için) / 1-2-3 baaas-çek, hooop-çek.../ Ne yöresi bu? / Gaziantep / Her provayı, her hafta izlemeye geliyorsun da neden ekibe katılmıyorsun? / Damarlarım kısa geliyor, hoplayıp zıplayamam ben. / “Dersim dört dağ içinde” / “Geldiğimizde otlar yemyeşildi ve kuzeydeydi güneş” / Koca Beyazıt Meydanı’nda nereden bulacağız O’nu? / “Öküz olmasın, tren olsun” dedi. / Olamam, o kadar kolay değil. / Çok canım acıyor Nevra. / Boşver be! Üzüldüğüne değmez. Omuzumda ağlama sakın, deri ceketimi kirletirsin! :) (Bunu yüzünü güldürebilmek için söylemiştim, işe yaramıştı, şimdi bile hatırladıkça güler. :)) / “Taşlı Tarla, Pazariçi, Yıldız Tabya, Kaaveelerrr, Kaaveeelerr!” (Edirnekapı-Gaziosmanpaşa minibüs muavinlerinden alınmıştır. ) / Babam geldi, ne yapacağımı bilmiyorum.:( / Sen babanı seviyorsun, işi oluruna bırak. / Er Ryan’ı Kurtarmak? – Eray’ı Kurtarmak? / Konya’ya gidelim mi beraber? Hem Oğuz’u görmüş olursun. / Alo? Oğuz? (Bunu söylerkenki ses tonunu aynen taklit edebilirim hala.) / Şu çekirdekleri biraz yavaş çıtlatır mısınız lütfen! / Size yaprak sarması yaptım, otogardan direkt bize gelin. / Ben yine bağlama kursuna başladım, bu sefer öğrenirim belki. :) / Birkez daha “Dersim dört dağ içinde” / O kadar zor değil bak, alan hesap borçlu, veren hesap alacaklı, bunu kavrarsan muhasebeden geçersin. / Pijamalarını getirdin mi? Bu gece hastanede yatarsak, lazım olur. (Eray diş ameliyatına girmeden önce :)) / Reklamcı olmak için ne yapmak lazım? / Kırmızı botlara yeşil bağcıklar bağlamak lazım /“Şiire gazele, şiire gazele, şiire gazele...” söylesene benim için, ben bu kadar biliyorum sadece. / Ada’ya fotoğraf çekmeye gittik. / Alo! Can I speak to Eray? / Nevraaaa!!! sen misin? Arkadan ezan sesi geliyor? / Kadıköy’deyim, postaneden arıyorum, caminin arkasından. / Sanki oradaymışım gibi hisettim. Çok özledim! / “Güneş küsmüş, şavkımıyor ah sensiz!” /“Zerdali güzeli gözlerinle, bak bana!” / Sürrppriiizzz! / Kızım nereden çıktın sen? / Dayanamadım geldim işte! / Dur bakayım sana, botlar süper, kırmızı değiller ama bağcıkları fosforlu, aferin. / Haydi gidip çekirdek alalım! / Of kim gidecek bakkala kadar? Gidip aldık diyelim, kim çitleyecek? (O günden sonra adımın üşengece çıkacağını bilseydim, bu sözleri hiç söylemezdim. :)) / Oğuz, Elif, Senem bizdeler. Bizde kalacaklar. Merak etme iyi bakıyorum onlara sen yokken. Hem Başar da sevindi. Oğuz’la maç yapıyorlar. (Saksıyı devirip çiçeği kırmıştı haylazlar. :)) / Akşam bizde cümbüş var, annem kabilesini toplamış yine. Okullarında bir müzik öğretmeni varmış. O çalacakmış ben de söyleyecekmişim. Gelsene sen de! / Olur tamam, iş çıkışı buluşuruz. / Buluşalım ama geç gidelim, kısa sürsün muhabbet. Taksim’de falan takılalım biraz, işten geç çıktık deriz. :)/ (Ertesi sabah) Kızım çocuğun sesi ne güzeldi, tam sana göre, hem sana fena bakıyordu, bak demedi deme! / Hadi be sen de!
(Eray haklıydı! Bir gün gelecekti ve ben hakkında böyle konuştuğum o adamla evlenecektim, evlendim de... :))

... bu böyle sürer gider, yazmaya sayfalar yetmez.

Hikayenin ilk cümlesi, 26 Eylül 1996’da söylenmiştir (sınav tarihleri unutulmaz ne de olsa :)) ve çok mutluyum ki bugüne kadar bu hikaye devam etmiştir. Acıda, sevinçte, aşkta, ayrılıkta, özlemde, özetle herşeyde hep vardı Eray ve umarım hep olur...

İyi ki doğmuşşun, canım kardeşim benim...

Not: Başlık için alıntı yapıp detayları vermeden olmazdı. İçimizi yakan bu şarkının şairi Tayfun Talipoğlu, bestecisi de Alaaddin Us’tur. Bir ara söylerim size de. :)