Şu resimdeki şirin velet hayatıma girdiği günden beri birçok kez birçok sebepten dolayı çok üzülmüştüm, ağlamıştım ama hiçbiri bu gece bana söyledikleri kadar acı gelmemişti. Akşam yatmadan önce yatağında aramızda geçen konuşmayı aynen yazıyorum varın siz düşünün sonraki halimi...
Ben: "Güzel küçük oğlum şimdi uyku vakti ve yatakta oynamadan uyumamız gerek"
Kerem: "Ama ben ayağa kalktım, bak"
Ben: "Seni çok seviyorum küçük aşkım, hadi uyuyalım lütfen"
Kerem: "Hayıy baba beni seviyo ve de Nina beni seviyo"
Ben: "Ama ben de seni çok seviyorum"
Kerem: "Baba sabah benimle oynuyoy onun için, Nina'yla da oynadım"
Ben: "Bu sabah ben de oynamıştım seninle ve akşam da oynadık"
Kerem: "Hayıy oynamadın, sen sabah eyken işe gittin onun için, sen beni sevmiyoysun"
Tüm annelere ve anne adaylarına büyük sabır diliyorum:)
Kayıtlar
3 yorum:
Sebihacığım, bence bu sonucu sen hazırlamışsın, çocuk sana ayağa kalktım demiş, sen seni seviyorum demişsin, sevgi konusunu sen açmışsın yani :P
Şaka bir yana dediğin gibi bu hayatın gerçeği, ama hayatın kötü tarafı değil. Doğdukları ilk günden itibaren ciddi bir mücadele veriyorlar. Bu süreçte annelerinin yaşamlarına da alışmaları gerekiyor. N'apalım bu da bizim hayatımız. Hep onların yanında olduğumuzu ve aslında bizim için hayatta onlardan daha önemli hiçbir şey olmadığını gün gelip anlayacaklar. Sen şimdiden üzme sakın kendini, onlar işini biliyor, çoook akıllılar çook...
seni sevmiyormus madem neden en cok seninle oynayamadıgına uzulmus?:))
kerem bey kerem bey, bizim boyle numaralara karnımız tok:)) hele ki annesine kok sokturmus bir cocuk olarak benim hepten tok:))
yememmm, canim sebisime de yedirmem ben bu numaraları:)))
seni yerim ama!
Sebihacım, hassas ana yüreğinden akan satırlar bana anneliğimin ilk dönemlerini hatırlattı. O sıralar bebekle en fazla ben ilgilendiğim halde en çok babasına gülerdi ve açıkçası kıskanırdım biraz :) Belki İpek de Kerem gibi, benim onu yeterince sevmediğimi, babasıyla daha çok oynayıp eğlenebildiğini düşünüyordu! Çevremdeki deneyimli anneler, bana bizim çocukları beslemek, yıkamak, giydirmek, uyutmak, disipline sokmakla daha çok uğraştığımızı, oysa babaların onlar için daha çok bir neşe kaynağı olabildiğini söylediler.
Hele sen yoğun çalışan mükemmeliyetçi bir anne olarak sevgi ve mutluluğun yanında kaygı, korku ve acıyı da fazlasıyla yaşıyorsun mutlaka...
Çocuklarsa sevginin "emek" olduğunu, annelerin "oynamasalar" da aslında "hep yanlarında" olduğunu büyüdükçe daha iyi anlıyorlar.
Yaso da Aslı da çok haklı, sakın üzme kendini ve unutma ki sen ne kadar keyifli olursan Keremcik de o kadar keyifli olur :)
Yorum Gönder