Eda ile masalarımızı bir paravan ayırıyor. Otururken yarısını, hafif uzandığım zaman o gül yüzünün tamamını görebiliyorum:) Birbirimize gün içinde sıkça birşeyler alıp verdiğimiz için de ortak yaşam alanımız ortadaki ince paravanın üstü oluyor haliyle.
Resimdekiler soldan sağa: Edoşun kartvizitleri, sakız ve Özsüt'ten aldığımız tatlı kaşığı:)
İşte paylaşmak diye ben buna derim:))
Kayıtlar
2 yorum:
Allah'tan paravan arası ince... Kalın olsaydı orası da "çorba" olurdu! :)
oysa ne kadar duygusal bir yaziydi leylos, neden duygularimiz ve paravanimiz ile alay ediyorsun :)
Paylastigimiz seyler arasinda firca ve rimel de var ve fekat onlar paravandan duser diye elden teslim ediyoruz :)
Yorum Gönder