Söze Gerek Yok :)

Oğlumla ilk tatilimizi de yaptık. Aslında 2 aylıkken de bir tatile gitmiştik ama sürekli uyuduğu için birşey anlamamıştık. Ama bu sefer denizden havuza, havuzdan kuma, kumdan tekrar denize, oradan lobideki koltuklara, masa üstlerindeki çiçeklere, sonra restaurantlarda mama sandalyelerine derken işte bir hafta geldi geçti.
Hikayemiz 12 saatlik yolculuktan sonra kendimizi Rixos Beldibi'ne varışımızla başladı. Vardığımızda hava bulutlu ve rüzgarlıydı. Meğer Antalya'da son bir haftadır her öğleden sonra hava kapatıyormuş ve rüzgar çıkıyormuş. Neyse hızlıca odamıza yerleştik ve kartanesinin karnı acıkmış olduğu için ilk restaurant yemeği deneyimi için aşağıya indik. Otel bir nevi çocuk parkı gibiydi. Çoğunluğu Rus olan çok sayıda ve çeşitli yaşlarda çocuk vardı. "Çocukla gidilebilecek en güzel yer" demişlerdi ama belli ki bunu bir tek bize dememişler...Neyse işte etrafı seyrede seyrede yemeğimizi yedik ve yattık. Tabi kısmen uykusuz geçirdiğimiz ilk gecenin ardından saat 05.00'de daha güneş bile doğmadan uyandık. Güneşin doğuşunu deniz kıyısında kartanesi ile birlikte seyrettik. Şu anda size çok romantik gelebilir ama inanın ki o dakika da sadece yatmak isterdiniz. Her günümüz rutin olarak denizde, kumlarda taşlarla oynayarak ama her fırsatta taşı ağzına alma denemeleri ile, havuzda yüzerek, odada müzik eşliğinde dans ederek ki bunu görmenizi isterdim gerçekten, çocuk kulübünde kalemlerle oynayarak, otel fotoğrafçısına poz vererek, gelen geçen güzel kızlara gülücükler atarak, özellikle Hollandalı ve Fransız ablaları sürekli takip ederek geçti. Sözün kısası çok eğlendik çok....Ah bir de gece yarılarına kadar devam eden disco sesleri odamıza gelmeseydi daha mutlu olacaktık ama her gülün bir dikeni olur değil mi? İşte arkadaşlar resimlerden de anlaşılacağı üzere daha fazla söze ne gerek, kartanesi artık bronz bir karaoğlan, her ne kadar bunu resimlerde anlamak zor olsa da karaoğlan oldu...