Hani derler ya insan yanındayken birilerinin değerini anlamazmış. Gerçekten ne kadar doğru!
Nedenine gelince, onlardan ilk defa ayrı kalıyorum. 21 senede en fazla İstanbul sınırları içinde bir kaç saat ayrı kaldım onlardan. Hayatınızda dost, sevgili, kim olursa olsun onların yeri bambaşka! Evet, anne, baba ve kardeşimden bahsediyorum. Her haftasonu yanlarında olsam da pazar akşamı o sessiz eve girince herşey bitiyor... Annemizin o dır dır diye tabir ettiğimiz şikayetleri, kardeşimin, abla şunu giyeyim, bunu versene, ben de büyüdüm artık diye başlayan yetişkinlik sorunları :), babacığımın 24 saat fb tv yi açıp izlemesi, evin o gürültüsü...
Anladım ki onlarsız hayat çekilmiyor. Ooff, neyse, ben şimdi çok duygusallaştım, neredeyse ağlayacağım!
Bu hüznümü sizlerle paylaşıp azıcık da olsa rahatlamak istedim...
Anneee, babaaaa, kardeşim! :) Sizleri çok seviyorum!
Aaa bu arada bir de ablam var. O ayrı vaka, aman duymasın! :)))))))))
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kayıtlar
5 yorum:
Seni çok iyi anlıyorum:))))
yazinizi okudum, yaziniza yapilmis yorumuda okudum.
soylenmis cok sey var, soylenecek daha cok sey var, ayriliga ve ozleme dair. ben biraz alkollu olsaydim "hayallah" derdim. her ikinize de sarilir aglardim.
Özlemek güzeldir. Kavuştuğunda ne kadar çok sevdiğini bir kez daha anlarsın... Ben de kardeşimi çok ama çok özledim. İki ay oldu keratayı görmeyli(Bu haftasonu kavuşuyorum :))
ah ahhhh....srpl & ef
Benim ailem de oldukça uzakta yaşıyor Burçincim, ve malesef pek sık görüşemiyoruz. Ben yine şarkılardan gideyim yorumu bitirirken:)
öyle uzak ki yerim, uzakları aşıyor
bütün özlediklerim benden ayrı yaşıyor
ya herşeyim ya hiçim
sorma dünyam ne biçim
bir kördüğüm ki içim
çözdükçe dolaşıyor
Tekrar okuyunca çok arabesk geldi ama müzikle birleşince öyle olmuyor:) Dinlemenizi tavsiye ederim.
Yorum Gönder