40+ Olanlarımız Ya Da Öyle Hissedenlerimize...

İlkbaharı severim, severim de ilkbahar fazla gençtir. Yazı da severim ama o da pek mağrurdur. Bence en iyisi sonbahar çünkü sonbaharın yaprakları hafiften sararmış, tonu yumuşamış ve olgunlaşmış, renk çeşnisi alabildiğine coşmuştur. Hem bir yandan hüzne bir yandan ölüm sezgisine çalar o renkler hafiften. O altuni renginin bolluk bereketi içinde, ilkbaharın masumiyetiyle değil, yazın kuvvetiyle de değil, yaklaşan kocamışlığının yumuşaklığı ve zarif bilgeliğiyle seslenir. Yaşamın sınırlarını bilir; kanaatkârdır. Tüm o sınırların varlığından haberdar ve tecrübelerin bolluğuyla berhudar bu kişiden öylesine bir renk senfonisi yükselir ki hepsinden zengindir; yaşam ve direnç yeşilidir o ses, altuni kanaatin turuncusudur, feragat ve ölümün eflatunudur o ses.

Kaynak: My Country and My People- Geçenlerde okuduğum bu kitabın başına yazılan epilog o kadar hoşuma gitti ki, Türkçeye çevirmeden edemedim. Minicik yorumlarımı affeder belki Lin Yu Tang (Çinli yazar). Resim : Connecticut, www.radekaphotography.com/autumntrees.htm