Burcuk Ailesine Kavustu:)

Uzun saatler ucakta gecirdigim yolculuk sonunda havalimaninda kuzenimi ve beni ciceklerle karsilayan aileme ve yakinlarima kavustum. Yolculugumuz hava kosullari elverisli oldugu icin hic aksamadi ama buna ragmen yaklasik 24 saat surdu:) Yerel saate gore gece 03:30'da Melbourne'daki evimize geldik ancak uyumak ne mumkun cunku ucakta yarim yamalak uyuyabilmis, uyanik oldugumuz sure boyunca da tetris oynamistik. Evde gun aydinlanana kadar sohbet ettikten sonra bu sefer abimle esini karsilamak uzere tekrar havalimanina dogru yola koyulduk. Onlari da karsilayip eve geldikten sonra ben aksama kadar deliksiz uyudum:)

Yillarca yasadigim sehre tekrar gelmek ve cocukken yaptigimiz seyleri hatirlamak, gittigim yerlere gitmek bana hep degisik duygular yasatir. Aradan yillar gecse de geldigimde kuzenlerimle ya da arkadaslarimla herseyin biraktigimiz gibi olmasi da ayri bir mesele. Sanki o sirada zamanda hicbir degisiklik olmuyor gibi.

Yukaridaki resim dun ailecek hayvanat bahcesine gittigimizde cekildi. Arkada ganguliler de var - babaannem kanguruya ganguli derdi, bir turlu dogrusunu ogretemedik ya da her seferinde bizi guldurdugu icin ganguli demeye devam etmis de olabilir tabii:)) Havalar genellikle guzel ama hayvanat bahcesine gittigimiz gun yagmura yakalandik. Bol bol fotograf cekiyoruz, gelince size gosteririm.

Hepinizi ozledim. Arada sirada neler yapmissiniz, neler olmus bitmis diye bloga bakiyorum. Umarim Dilek de facebook'tan gonderdigim selami iletmistir:) Bizi habersiz birakmayi sakinnn:)

Soldan saga fotodakiler: kuzenim Aysegul, babacik, ben, annecik, abimin esi Didem

Editorun notu: burcuk, ingilizce klavyede yazdigi icin turkce harfler kullanilamamis. biz de aslini degistirmedik. :)