"Senin Ailen Bir Yalan Yavrum"

Lombak efsanesinin iki yaratıcısından biri, Bahadır Baruter’i teyzemin ben 10 – 12 yaşlarındayken eve getirdiği Limon dergisindeki çizgilerinden hatırlarım. Tesadüf bu ya, yine bir “aile” vesilesiyle çıktı karşıma. Ama bu kez ressam kimliğiyle, açtığı son sergiden bahseden bir gazete haberinde. Serginin adı “Senin Ailen Bir Yalan Yavrum”.
Eserlerden birinin ismi: “Akşam Baban Gelince”
Baruter, "Onlar anne- baba değil, çocukları sürekli geliştirmeye şuursuzca kendini vakfetmiş gerçek işçileridir ailenin. Çocuk ise mağdurudur. Aile denen yuvacık, çocukları kurgulayan bir nevi yetiştirme çiftlikleridir" diyor şu röportajında:
http://www.cumhuriyet.com.tr/?hn=363914 

Henüz yalnızca internetten görebildiğim eserlerin bazılarının bir ortak yönü var: Korkunun rengi. Çocukken her tehdit edildiğimde, her yalnız hissettiğimde ve her hayal kırıklığına uğradığımda dünyanın büründüğü renklerin aynısını bu eserlerde gördüm ve hayret ettim. Gerçekten de gözlerimin o eserlerdeki çocuklar gibi büyüdüğünü hisseder, etraftaki her şeyin yoğun bir sis ve duman perdesiyle örtüldüğüne şahit olurdum. Bazen evimizin kapısı hiç kapanmasın, hep açık kalsın ki o duman, o sis kaybolsun isterdim. Bazen de yorganı kafama çeker, camdan yüzüme vuran güneşe inat kendi sisli, puslu dünyamda sonsuza kadar öylece beklemek...
Hayır, karamsar değilim, sadece gerçekçiyim. Ve gerçekler bazen çok karanlık.

Bahadır Baruter'in, x-ist’teki Senin Ailen Bir Yalan Yavrum başlıklı sergisi 13 Eylül-13 Ekim tarihleri arasında görülebilir. Görülmeli. Görün! Sakın kaçırmayın diyor, ustaya bu vesileyle bir kez daha saygılarımı sunuyorum.
Ve altına büyük harflerle imzamı atmak istediğim, yine ustanın bir röportajından ( http://www.haberturk.com/yasam/haber/774958-baruterden-tekinsiz-aile-tablolari ) alıntı şu sözlerle yazıyı noktalamak istiyorum:

“...Çünkü kapitalizm bunu istiyor. İnsanlar evlilik ve aile üzerinden tüketime teşvik ediliyor. Bir ailen yoksa toplum içinde birey olarak fazla bir değerin olmuyor. En saygı duyulacak işi bile yapsan, özgeçmişin "Evli, üç çocuk babası" diye bitiyor...”