23 Haziran 2010 Çarşamba

Zoraki hoptek:)


Güzel arkadaşlarım,
Açıkçası çimlere, çamlara, dallara bakmaktan daha büyük keyif yoktur diye düşünürdüm eskiden, ancak hareket kısıtın olmadıktan sonra bu iş böyleymiş. Dün akşama göre çok iyiyim canlarım, zedelediğim ayağımın üstüne basmıyorum ama tek ayağımla zıplayarak yürümek konusunda bayağı bir tecrübe kazandım. Zoraki hoptek:) Akşam canım gerçekten çok acıdı ancak inanın o kadar incittiğimi ben de bilmiyordum. Doktorcum sağolsun, ağrının yerini anlayana kadar gözümden yaş aktı. Bu sırada elimi tutan anne şevkatiyle bana sahip çıkan Sevgili Asuman Hanım ve Aysun Hanım, size çok teşekkür ediyorum, akşam size yük olduğum için çok kötü hissederken sizin benim için hastanede koşuşturmanız inanın hatırladıkça çok duygulandırıyor beni. Umarım bir daha buluşma noktamız hastane olmaz ama biliyorum ki ne zaman ihtiyacımız olsa mekan-zaman dinlemeden siz yanımızda olacaksınız. Asuman Hanımcım sizden de yüz bulan Oğuz beni annemin yanına getirdi, yarın sabah Almanya'ya gidiyor. Ve sizin Gasparınız varsa benim de Ringom var, bakın benimle birlikte çalışan. Gaspar kıskanmasın, onun oğlu bana sahip çıkan:) Burgaz'da balkonda oturdum çalışıyorum, çok keyifli gibi dursa da dediğim gibi kalkıp kendinize bir kahve alamadıktan sonra!?! Ve güzel arkadaşlarım hepinizin tek tek araması var ya, canlarım benim.. İyi ki varsınız ve iyi ki sizinle çalışıyorum, hepinizi çok seviyorum ve merak etmeyin ayağımı hep uzatıyorum:)

2 yorum:

asuman dedi ki...

ringo ve anne sıcaklığı varsa ağrı çekilir eraycim:) sen benim canımsın, dergizedem:)
çok geçmiş olsun tekrar:)

Leylan dedi ki...

eray'cım çok geçmiş olsun. tam anlamıyla görünmez kaza! kimin aklına gelir bir dergi torbasının bu durumlara sebep olacağı?! güzelce dinlen ki teknede "gönüllü hoptek" yapasın...