18 Ağustos 2003 günlerden Pazartesi. Saat 07.30’da evden tatlı bir telaş ile çıkıyorum.Daha önce pek gitmediğim Harbiye semtinde El Irak Apartmanını ararken kayboluyorum ve Cumhuriyet caddesini 3-4 defa turluyorum.Biraz geç de olsa buluyorum ve tarihi bir binaya girerek tarihi bir anansöre bindikten sonra istediğim yere ulaşıyorum. Biraz mahçup, çekingen ve toyum. Kapıda güler yüzle karşılanarak içeri alınıyorum ve başlıyorum beklemeye. İçerinden gelen kişinin ayak seslerinden bana doğru geldiğini anlıyorum ve heyecanım artıyor. Başlıyoruz konuşmaya, anlatılıyor dinliyorum, sorulara heyecanla cevap veriyorum (tabii o zaman hiperaktifliğim üst seviyede). Konuşmamız bittikten sonra ofis gezdiriliyor, tek tek tanıtılıyor kişiler. Nasıl güzel bir ofis, yüksek tavanlar, bazı camlarda işlemeler, süper bir manzara derken staja başlayacağım departmana iki adım kala kimlerle karşılacağım heyecanı büsbütün sarıyor ve işte o odadan içeri giriyoruz. “Arkadaşlar” diye sesleniyor, bir anda herkes kafasını kaldırıyor, tüm gözler bende “sizlere Dilek’i tanıştırayım, yeni stajyerimiz” diyor ve herkesle selamlaşıyorum. O geçen iki dakikayı anlatmam zor :)
Nereden bilebilirdim ki o kapıdan girdiğim andan itibaren ikinci ailemin orası olacağını :) Zaman su gibi akıp gidiyor. Bugün 18 Ağustos 2009 Salı. Tam tamına 6 yıl olmuş. Şirketiğin en küçüğü ünvanını seneler önce devretmişim meğer. Marjinal’in bana kattığı değeri tarif bile edemem. Bu özel günün anlamını sizlerle kısa da olsa paylaşmak istedim, aslında yazacak o kadar çok şey var ki. Ailemi çooooooook seviyorum, iyi ki varsınız ve iyi ki birlikteyiz.
Not: Sekreteryadaki güler yüzlü kişi: Zuhal Ardıvar :)
Benimle ilk konuşmayı yapan: Sebiha Hanım :)
Beni herkesle tanıştıran: Nazlı :)
Ve burası MARJİNAL PORTER NOVELLİ!
*Koyduğum resim bile seneler içerisinde bu hale gelmiş :)
İlk başladığım zamanki resmim bir tek o var. Bir de son resmimi koyuyorum, aradaki farkı size bırakıyorum :)
Herkese çookkk teşekkürler...
Kayıtlar
8 yorum:
Dilekcim, gerçekten çok büyümüşsüm:) Hiperaktifliğin de zaman içerisinde bilmişliğe devşirdi:) İyi ki staja başlamışsın, iyi ki hiperaktifliğin bizi yıldırmamış:)
Biz de seni çokkkk seviyoruz:)
dilo, papucu yarım, çık dışarıya oynayalım ;p senin kardesim gibi seviyorum deli kız.
ve staj sonrası kalışını hatırlıyorum. kişi ve kurum adı kullanmayacagım ama cok dar bir zamanda cok onemli bir tv gorusmesinin ayarlanması gerekiyordu, benim ilgilendigim bir musteriydi ve benim bunu yapmaya vaktim yoktu. ama yapar, ama yapamaz dedm ve işi sana devrettim ve sen tuttugunu koparan bir kız olarak o işi halletmiştin :) işte fotografın bu şekilde değişeceği o zamanlardan belliydi. ayrıca sen olmasaydın dogum gunu hediyelerimizi kim alırdı, onemli gunlerde makyajlarımızı kim yapardı, kılık kıyafet-süs püs konusnuda kimden fikir alırdık... iyi ki varsın :)
@Serpilim ben de seni ablam gibi seviyorum :)) Hep ablam olsun diye yakınmışımdır ama şimdi bir sürü ablam var :))
@Nevracım hatırladım, hatta hiç unutmadım :)Sizlerde iyi ki varsınız ve hep hayatımda olacaksınız :)
Dilocum seni çok seviyorum:)
Dilekcim, ne kadar büyüsen de bizim miniğimiz olarak kalacaksın. :)
Dilekcim senin de bize kattıklarını es geçmemek gerek:) Senin enerjinle çalışmak çok keyifli. İşin en başını yaşayan biri olarak enerjin hiç bitmedi, yüzün hiç asılmadı ve hiçbir zaman ben yapamam demedin:) Aferin sana güzel kardeşim diyorum ben sana ama sen benim gelinim olmak istiyorsun. Ne yapacağım bilemiyorummmmm:)
Canım komşum benim, bence sen bir başarı hikayesisin...
Enerjin hiç bitmesin, birlikte tam gaz eğlenceye devam:)
Yorum Gönder