Tüm Anne ve Babalara...

Önceki gün kızım, bana doğum gününde ne istersin diye sormuş, ben de “hiçbirşey alma, sadece bana 2 satır bir şeyler yaz,” demiştim. Selen ise, “Benden her şeyi iste, yazı yazmamı isteme, ben yazı yazamam” dedi. O kadar kesin konuşmuştu ki ve yazmaktan hiç hoşlanmadığını o kadar iyi biliyordum ki, akşam evdeki aynaya iliştirilmiş pembe zarfın içinden çıkan aşağıdaki yazıyı okuyunca...

Aysunum, biricik, birtanecik meleğim,

Seni ben çok ama çok seviyorum. Seni dünyalara değişmem!!... Senin gözünde hala küçük bir kız çocuğuyum, hiç büyümüyorum, büyümek de istemiyorum.

Doğru söylüyorum: Sen varsan her şey güzel, her şey bir başka gözüküyor gözüme. Sen varken yere daha bir sağlam basıyorum. Düşersem de senin arkamdan koşup beni kaldıracağını biliyorum. Senin varlığın bana güç ve cesaret veriyor. Her şeyi daha çok seviyorum seninle. Birtek seninle bu kadar gülüyor, daha az üzülüyorum. Küçük şeylerden mutlu oluyorum. Her ne kadar sen bunun böyle olduğunu düşünmesen de. Benim nazım sana geçiyor. İçten içe seninle yaptıklarımıza sevinsem de nedenini bilmediğim bir şekilde sana belli edemiyorum.

Sana o kadar ihtiyacım var ki anne, sakın beni bırakma, sakın o yumuşak ellerini ellerinden mahrum bırakma...

Seninle artık az vakit geçiriyormuşum gibi geliyor. Ama artık büyüdüm ve sorumluluklarım arttı. Sanki bu sorumluluk beni senden uzaklaştırıyor. Tek başıma hayata atılmaya başladım anne.

ve korkuyorum anne!

Neyse daha fazla damardan girmeyeyim. Esas konuya geleyim. Sen benim meleğimsin, koruyucu meleğim. Seni o kadar seviyorum ki, bunu anlatabilsem kağıtlara sığmazdı. İYİ Kİ DOĞDUN ANNECİĞİM!

14.05.2009

…ağladım.

Bu duygular bu yaşlardaki her evladın annesine ve babasına hissettiği duyguların aynısı…