İstanbul'a yağan ilk kar tanelerinden biz de nasibimizi aldık :) Benim gibi bir çok kişinin çocukluğundaki kar maceralarını anımsayarak güldüğüne eminim. Burcu'ya küçüklüğümde yağan kar tanelerini yemek istediğimi söyledim. Burcu "ben de" dedi, gülüştük. Hatta çaktırmadan ağzımızı açmaya bile çalıştık :) Demek ki herkes çocukluğunda aynı, ya da benzer şeyleri düşlüyor.
Neyse tam şirkete giderken ne görelim, o tipinin arasından gelen uzun mu uzun, kır saçlı (hatta saçlarında kar taneleri olan) yakışıklı mı yakışıklı biri bize doğru geliyor. Burcu'yla gözlerimize inanamadık; bizim şirkette çalışan Cemal'miş! "Selam" dedi, ama bizim nutkumuz tutulmuştu :)İşte bu da büyüklüğümüzde hatırlayacağımız bir anı olarak kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder