Heyecanlı Bir Son Gün

Tıpkı daha once tek başıma gittiğim yerler gibi burası da benim için bir macera ve bugün bu macera son buluyor. Stajımın ikinci haftasında Asuman Hanım’la ufak bir konuşma yaparken ilk geldiğim gün nasıl tedirgin göründüğümden bahsetmişti. Evet haklıydı. İstanbul’u sevmeyen, her seferinde 2-3 günlüğüne tatil tadında gelmiş biri olarak 1 ay boyunca bir otelde konaklayarak (ki sanıldığı kadar rahat bir şey de değil) staj yapmak benim için çok büyük bir adımdı. (Köşeyede not düşeyim hala sevmiyorum ama Marjinal PN çok büyük bir istisna).

               

            Marjinal PN neden çok büyük bir istisna? Neden bu kadar yanıp tutuşuyordum buraya gelirken? Neden güzel ülkemde en nefret ettiğim şehirlerden birine sırf burası için geldim? İnanın bilmiyorum. Belki de burasını bu kadar sevme sebebim aslında hiçbir şeyin belli olmayışı. Kapıdan içeri sırtımda çantamla ilk girdiğim zaman o kadar belirsizdi ki herşey benim için. Kim ile çalışacağım, burada ne yapacağım hepsi benim için belirsiz şeylerdi. Yada Asuman Hanım’ın stajyer olsanız bile sizi bağrına basması, sizinle sohbet etmesi, mentorum Avi’nin ast üst ilişkisinden çok bir yol gösterici olması, Dilek’in bacağımı sallarken kızması, Somer Abi’nin bitmek tükenmek bilmeyen sohbetleri, Serpil Hanım’ın her fırsatta ondan yardım isteyebileceğimi söylemesi, Aykut’un şakaları ve Cef(akar) Abi ile sohbetleri de olabilir. Örneklerin özeti, herkes eşsiz, birbirinden farklı ve Marjinal PN bunun değerini bilen bir şirket.

              

             Bir paragrafta aslında burada neler öğrendiğime dair açmam gerekiyor. Bu sektörde de her yerde olduğu gibi çok çalışmak, pratik olmak ve sorunları hızlıca çözebilmek gerekiyor. Metin yazarken kime hitap edildiğini, nasıl bir dil kullanılacağı, insanların nasıl yazılarla dikkatinin çekilebileceğini öğrendim. Deşifre yaparken pür dikkat takip etmeyi, birisi bir şey anlatırken hiç ses çıkarmadan dinlemeyi, anlamayı, araştırma yaparken her noktaya dikkatlice bakmayı, bir işi yaparken elinizden gelenin en iyisini yapmanın kritik önemini öğrendim. Deneyim çok önemli bir şey ve burada bolca var.

               

             Kediler, Gaspar ve Honey! Kapıdaki hayvan dostu şirket yazısı boşuna değil. Burada bolca sevebileceğiniz hayvanlar var. Korkmayın eğer kedi, köpekten korkan, onları (herhangi bir sebepten) sevmeyen bir insansanız bu görüşünüz 180 derece değişecek.

              

              Ufak bir kaynaşma sürecinden sonra anladım ki burası bir şirket değil burası kendi bilincini, ortak değerlerini oluşturmuş bir aile. Bu ailenin kısa da olsa bir parçası olmak benim için çok büyük bir mutluluk kaynağı aslında. Umuyorum bu aileyle olan süremi uzatabilirim ve buraya gelen bütün stajyerler bunun keyfine varabilir. Ufak tedirginlikler güzel şeyler aslında. Yeni birşeyler öğrenmek için fırsat yaratır size. Burada öğreneceğiniz çok şey var. Hiç elime kamera almamış birisi olarak nasıl çekim yapılacağını bile öğrendim! (Teşekkürler Somer Abi).

               

              Staj için feda edeceğim 1 ayım ancak bu kadar keyifli geçebilirdi. Adını yazmadıklarım lütfen bana kızmasınlar hepinizi çok seviyorum. Umarım sizde beni sevmişsinizdir. Gelecek stajyerlere şimdiden bol şans, şirket ahalisinede iyi bayramlar, iyi tatiller dilerim. İyi ki varsınız!