Sevgili okuyucular, kimi zaman minik
dostlarımızın fotoğraflarını sergilediğimiz, kimi zaman gittiğimiz gördüğümüz
yerleri yazdığımız, kimi zaman içimizden geçenleri döktüğümüz, kimi zaman da yediğimiz
içtiğimiz partileri yayınladığımız bu sayfada, bugün de gerçek bir sırrı
açıklamaya geldi sıra…
Onlar gizli gizli örgütlenmiş, planlar
yapmış, bizi de mışıl mışıl uyutmuşlar.
Her sabah günaydın dediğimiz, bizim gibi
kapıdan giren, kapıdan çıkan, beraber kahvaltı ettiğimiz, attığımız maili
okusun diye insan gibi telefonla arayıp taciz ettiğimiz, gün gelip kadeh
tokuşturduğumuz, gün gelip etkinlikte omuz omuza çalıştığımız, kah güldüğümüz,
kah ağladığımız, bizden biri sandığımız onlar, aslında bizden değilmiş…
Vay arkadaş… Koynumuzda bunca zaman meğer, kahraman
beslemişiz!...
3 yorum:
Biz yukarıda koptuk!
Mark eline sağlık.. Deniz yazdıklarını algılamaya çalışıyorum…
Ben halk dilinde yazıyorum Serpil naapacan sizin gibi süper kahraman dili öğrenmedik ki annem
Alican abi lateks baskılı 200 gram Amerikan kağıt giyerek ustalığını kostümüne yansıtmış.
Yorum Gönder