Merhaba Marjinal Ailesi ,
Hiç eski stajyerlerimiz nasıllar ne yapıyorlar hal hatır sormak yok :) Şaka tabi. Nasılsınız? İyi misiniz?
Size daha ne kadar teşekkür etsem azdır. Çünkü ben siz kabul etmeseniz bile sizin sayenizde bir yerlere geldim. Peki nereye geldim? :)
Sizden ayrıldıktan sonra kendi memleketimde 2 ay kadar çok sıkıntılı dönemler geçirdim. İş anlamında, maddi anlamda, her türlü. Daha sonra "Yok Arkadaş Bu Böyle Olmayacak" dedim ve Ankara'ya yerleşmeye karar verdim. Eee yerleştik ne olacak şimdi? Tekrar çok sıkıntılı bir döneme girdim. 2 haftada 4 iş değiştirdim. Rahat değildim çünkü hiç birinde. Hepsi primden başka bir şey vermiyordu. Ve bende umutlar tükendi. Cepte her zamanki gibi beş kuruş para yok, umutlar bitmiş...
Daha sonra nasıl oldu bilmiyorum ama bir arkadaş vasıtası ile biri ile tanıştım. Tanıştığım kişi MEKON GROUP'un sahibiydi. İşsiz olduğumu öğrenince bana bir iş teklifinde bulundu. Ve OLALA ORGANİZASYON HİZMETLERİ'ni kurduk. Niye OLALA? Çünkü ilk işimizi çocuklar olarak belirledik ve animasyon hizmeti vermeye başladık. Palyaço,Çizgi Film Karakterleri, Tiyatro Hizmetleri... Aklınıza gelebilecek tüm animasyon hizmetlerini bünyemize aldık. Bir de bünyemizde Ankara'nın en büyük "OLALA Doğum Günü Çocuk Eğlence Parti Evi" bulunuyor. Tabii asıl işimiz organizasyon. Şimdiden onlarca iş aldık. Açılışlar, kutlamalar, balolar, seminerler, düğünler... Kısacası şimdiden Ankara'nın en çok bilinen organizasyon firması olduk. Peki bu şirkette benim görevim nedir? Asuman Hanım hatırlar, onunla aramızda bir konuşma yapmıştık. Ben hayalperest bir insanım Asuman Hanım, demiştim. İşte şu an o hayalim gerçekleşmeye başladı. Şirketin Halkla İlişkiler ve Pazarlama Müdürü oldum. Madem başladım devamı gelsin dedim. Çocukluktan beri hayalim gazeteci olmaktı. Ve şu an Ankara'nın en büyük yerel restaurant ve cafe gazetesi olacağını HAYAL ETTİĞİM gazetemin resmi işlemlerini tamamladım. Gazetemin ismi ise MAGAZINE. Aklınıza hemen gelmiştir tabii, zaten böyle bir gazete var diye: COFFEE NEWS. Evet var. Ama rakibi yok :) Yaklaşık 1 ay sonra yayın hayatına girecek.
Daha yeni başladım ama bunların hepsi aslında sizin sayenizde. Referansınız ve bana öğrettikleriniz sayesinde.Tekrar teşekkürler...
Ama şunu da bilin. Hayallerimin içerisinde sizinle birlikte çalışmak da var. Marjinal ile işbirliği yapmaktan değil, Marjinal'in bir çalışanı olmaktan bahsediyorum. Benim için önemli bir şey kim ne derse desin.
Ankara'da bir pr faaliyeti olsun, ne bileyim bir organizasyon, bir etkinlik olsun ve siz de geldiğiniz halde bana haber vermezseniz, domuz gribi bulaştırırım size. Gribim de:) Ama normal grip, sorun yok:)
Tüm Marjinal ailesine tekrar sevgi ve saygılarımı yolluyorum. İrtibatı koparmayalım :)
OLALA Organizasyon Hizmetleri
Halkla İlişkiler ve Pazarlama Müdürü
VE
MAGAZINE Gazetesi Sahibi
EYÜP SABRİ KUNDAK
Dün akşam herkes çıktı, birkaç kişi çalışmaya devam ediyoruz. Asu da biriyle telefonda görüşüyor. "Gürsel hoca'yla görüşebilir miyim?" dediğini duydum, arkasından biraz da yüksek sesle "Ne oldu? Hayır, haberim yok! Ne zamandır? Tedavi oluyor değil mi? İyileşecek ama, değil mi?" diye peşpeşe sorularıyla iyice dikkat kesildim. Tanıdığını bildiğim tek bir Gürsel hoca vardı ve o benim de hocamdı. Gözlerimi Asu'ya diktim, telefonu kapatıp neler olduğunu anlatmasını beklemeye başladım. Kötü bir haber vardı belli ki. Yanılmamışım. Yıllarca tenis dersi aldığımız, dünyanın en beyefendi insanlarından Gürsel hoca meğer bir kas hastalığına yakalanmış. Bir yıldan fazladır tekerlekli sandalyeye bağlanmış ve artık konuşamıyormuş da. Nasıl üzüldüğümüzü anlatamam. Dört yıl önce geçirdiğim ameliyat nedeniyle tenis derslerini bıraktığım için irtibatım kesilmişti ama hep aklımdaydı. Bu sene baharda tekrar başlamayı planlıyordum. Gürsel hoca'ya söylerim, beni fazla koşturmaz, ben de yavaş yavaş yeniden oynarım diyordum. Sanıyordum ki o hep orada, hep işinin başında. Meğer o hastalıkla savaşıyormuş... Değil kortta koşturmak ayağa bile kalkamıyormuş.
Bugün benim doğum günümdü. (Artık dün oldu gerçi) Çok iyi hissettiğim bir gündü. Çok mutlu olduğum, devamlı kızıma yumulduğum bir yaşı daha devirdim. İnsan doğum günlerinde ne kadar güzel hissediyor, mutlu uyandım, kutlamalarla güzel bir gün geçirdim, keyifli bir öğlen yemeği yedim, akşam ailemle birlikteydim ve kutlamalar tüm haftasonu devam edecek, ne kadar güzel:)
.JPG)
.JPG)
Şu şirinliğe bakar mısınız? Yerim ben onu:) Sürekli köpüşler ile ilgili resim koyar oldum, bir de kendime alabilsem keşke...
Bugün ofisimize biricik Pascalımızın kızı geldi:) Nasıl güzel birşey yahuu, pamuk gibi pamuk. Bence ismi Pamuk Prenses olsun, başka önerisi olan varsa yorum yazabilir, ya da Melike Hn'a bildirebilir:) 
Kayıtlar
