9 Kasım 2009 Pazartesi

Uyursan ölürsün, uyursanız hepimiz ölürüz, ölürrrr...



Geçtiğimiz hafta “Nefes” filmini seyrettim. Neredeyse çevremdeki herkes filmi izlemişti. Kimisi beğenmiş kimisi de beklediği gibi çıkmadığını söylemişti. Ben bir filmi izlemeden yorum yapmayanlardanım. Önyargılı olmamak lazım. Filmin konusu aslında çok güzel ve aşırı duygusal. Bu filmi duygusallık üzerine kurmuşlar ama daha fazla atraksiyon olmalıydı diye düşünüyorum. Bir askerin duyduğu aşk, özlem, hasret gibi temalar ancak bu şekilde güzel anlatılabilirdi. Filmi beğenip beğenmemek arasında kararsızım hala. Birşeyler eksik kalmış gibi. Sadece çatışma sahnesini soluksuz seyrettim. Özellikle komutanlarına takmış durumdayım, bence şair olsa daha iyi olur :) Ayrıca çatışma sırasında hiçbir şey yapmaması beni şaşırttı. Filmin sonunda teröristin komutanı öldürmeden askerin ateş edebileceğini umut ediyordum ama nedense komutanı öldürdükten sonra ateş etti, bu da bana saçma geldi. Neyse daha fazla detaya girmeyeceğim. Doğuda ve zor şartlarda askerlik yapanların Allah yardımcısı olsun. Bu film için de yorumum: YORUMSUZ!

Hiç yorum yok: