Bilmeyen kalmadı ama blog'da hiç geçmedi sanırım. Osman Baba, Batu ve Umut bu cuma Amerika yolcusu. Havaalanında izdiham olmaması açısından uçuş saati bilgilerini vermek istemiyorum, kendileri sadece Brezilyalı dansçıların kendilerini sade bir törenle geçirmesini istiyor da kehkeh:)E tabii vizeydi şuydu buydu derken onların heyecan ve streslerini yakinen takip ettik, bizzat yaşadık. Amerikan Konsolosluğu'ndan gelen mutlu haber üzerine de birbirimize sarıldık, sevinç gözyaşlarımızı birbirimizin omuzlarında sildik.
İşte Umut'un parıldayan gözlerindeki mutluluk. Ya da "relief" mi desek (tırnak içinde;)
Amerikalılar gibi...
PS: Bu foto çekilirken Umut biraz gerilmedi değil. "Foto çekmesek, Amerikalılar falan görmesin ya" cümlesini kurduğunu bizzat duydum:) Yarı şaka, yarı gerçek:)
Kayıtlar
