Bir zamanlar Bebek Aydın ve Bebek Tirün olarak adlandırdığımız minik fasülye tanelerimiz büyümüşlerdi, Dila ile Beren olarak ilk gerçek arkadaşlık tecrübelerini yaşıyorladı. Birlikte koşturmanın, oyuncak fırlatmanın, hoplayıp zıplamanın yanında resim faaliyetine dikkat kesilmeleri de cabası... Ha bir de bahçenin en ücra yerine gidip oradan bizim bulunduğumuz alana doğru dönüp "Asuuu, Assuuu" diye bağırmalarını ve Asuman Hn'ı yanlarına oyun arkadaşı olarak çağırmalarını da bu satırlara eklemek gerek...
Evden ayrılırken ise kapıda bizi uğurlayan köpüş Canki'yi sevmeler, öpmeler, sarılmalar... Bizlere "tam çocuk oldular" dedirten hareketlerdi...
Işık Hanım'a, Canki'ye ve de Asuman Hn'a bu iki miniğin keyfine keyif kattıkları için çok teşekkürler.
2 yorum:
Nevroş, her detayı yazmışsın zaten, bana yazacak birşey kalmamış, eline sağlık.
Çoook güzel bir gündü, bahçede koşturmaları, yakalamaca oynamaları ve dediğin gibi Asuuu diye bağırmaları unutulmazdı, daha sık görüştürmeliyiz:)
Eksik olmuş:(
Asuu değil hep Asucummm dediler:)
Yorum Gönder